هجوم به خانه حضرت زهرا (س) و سقط حضرت محسن (ع) هجوم به خانه وحی و سوزاندن خانه زهرا علیها السلام و سقط فرزند گرامی ایشان توسط ملعونین تاریخ ، از مسائل قطعى در احادیث و کتاب هاى ما است، علما، راویان و نویسندگان ما، بر آن اتّفاق نظر دارند و کسى که آن را انکار کند، یا در آن تردید نماید، یا دیگران را به تردید وادارد، ـ هر که باشد ـ از محدوده علماى شیعه ، بلکه از جمع شیعیان، خارج است. این حقایق در کتب شیعیان و در میان روایات ائمه معصومین (ع) به وضوح بیان شده است . ولی در کتب اهل سنّت این مسئله به شکل هاى مختلفى آمده است و یا حتی برخی از دانشمندان اهل سنت برای حفظ موقعیت خلفا از بازگو کردن این قطعه ازتاریخ خودداری نمودهاند؛ از جمله ابن ابی الحدید در شرح خود میگوید: « جساراتی راکه مربوط به فاطمه زهرا علیهاالسلام نقل شده، در میان مسلمانان تنها شیعه آن را نقل کرده است!.»( شرح نهج البلاغه، ج2، ص60.) در این نوشتار قضایا، اخبار و روایات این مسئله به گونه اى مرتّب شده که هیچ نکته اى بر خوانندگان و حقیقت جویان مشتبه نگردد و نکات بحث، به هم نیامیزد; تا هشیارانه ملاحظه شود که در نقل این ماجرا و حوادث مربوط به آن، چه ها که نکرده اند ! و در همین مقدارى هم که نقل کرده اند، چه دسیسه ها که به کار نبرده اند!؟ و آن چه را که نقل نکرده اند، یا از نقل آن جلوگیرى شده است، و یا از روى عمد، نقل آن را ترک کرده اند; خود بحث دیگرى است. اینک مطالبى را که در این مورد نقل کرده اند; تحت چند عنوان بیان مى کنیم. 1 ـ تهدید به سوزاندن خانه بعضى از اخبار و روایات مى گوید: عمر بن خطّاب به سوزاندن خانه تهدید کرد. پس نخستین عنوان بحث، «تهدید» است. این مطلبى است که در کتاب المصنّف نوشته ابن ابى شِیبه ـ یکى از اساتید و مشایخ بُخارى (درگذشته سال 235 هـ ق) ـ دیده مى شود. او ماجرا را به سند خود از زید بن اَسلم و زید هم از پدرش اَسلم، روایت مى کند. ــ اَسلم ـ که غلام عمر بوده است ـ مى گوید:«حین بویع لأبی بکر بعد رسول اللّه، کان علی والزبیر یدخلان على فاطمة بنت رسول اللّه، فیشاورونها ویرتجعون فی أمرهم. فلمّا بلغ ذلک عمر بن الخطّاب، خرج حتّى دخل على فاطمة فقال: یا بنت رسول اللّه! واللّه! ما أحد أحبّ إلینا من أبیک، وما من أحد أحبّ إلینا بعد أبیک منک، وأیم اللّه ما ذاک بمانعی إنْ اجتمع هؤلاء النفر عندک أن أمرتهم أن یحرّق علیهم البیت» (1) «هنگامى که پس از رسول خدا، با ابوبکر بیعت شد; على و زبیر وارد خانه فاطمه، دختر رسول خدا مى شدند و با او درباره وضعیّتشان مشورت مى کردند. چون این خبر به عمر بن خطّاب رسید، او نزد فاطمه رفت و گفت: اى دختر رسول خدا! به خدا سوگند! شخصى محبوب تر از پدرت، نزد ما نیست و بعد از پدرت، شخصى محبوب تر از تو، نزد ما نیست; به خدا سوگند! اگر این افراد نزد تو جمع شوند، چیزى مانع من نمى شود که فرمان دهم تا خانه را به رویشان بسوزانند». ــ این مطلب در تاریخ طبرى نیز با سند دیگرى آمده است: «أتى عمر بن الخطّاب منزل علی، وفیه طلحة والزبیر ورجال من المهاجرین فقال: واللّه! لأُحرقنّ علیکم أو لتخرجنّ إلى البیعة. فخرج علیه الزبیر مصلتاً سیفه، فعثر فسقط السیف من یده، فوثبوا علیه فأخذوه» (2) «عمر بن خطّاب به خانه على آمد، طلحه و زبیر(3) و گروهى از مهاجرین، در خانه على جمع شده بودند; عمر گفت: به خدا سوگند! یا براى بیعت خارج مى شوید، یا خانه را بر شما مى سوزانم. زبیر با شمشیر آخته بیرون آمد، لیز خورد و شمشیر از دستش افتاد. به سویش حمله کردند و او را گرفتند». ما در این مبحث، به همین دو مأخذ اکتفا مى کنیم; امّا برخى از بزرگان و حُفّاظ حدیث اهل سنّت، تا این حد هم نقل نکرده اند; بلکه بیشتر به تحریف و سانسور حقایق اقدام کرده اند. ــ «ابن عبدالبر» در کتاب الإستیعاب همین خبر را از طریق ابى بکر بزّار، به همان سندى که نزد ابن ابى شِیبه بود; از زید بن اَسلم و او هم از اَسلم، بدین صورت روایت مى کند: «إنّ عمر قال لها: ما أحد أحبّ إلینا بعده منک. ثمّ قال: ولقد بلغنی إنّ هؤلاء النفر یدخلون علیک ولأن یبلغنی لأفعلنّ لأفعلنّ» (4) «عمر به فاطمه گفت: بعد از پدرت کسى محبوب تر از تو، نزد ما نیست. سپس افزود: به من خبر رسیده است که آنان نزد تو مى آیند; اگر بیرون نیایند، چنین و چنان مى کنم ». همان خبر، همان سند، همان راوى، و تا این حد تصرّف! کسانى که تا این حد، روایات را تحریف مى کنند; چگونه توقّع دارید که برایتان نقل کنند که: «او خانه را آتش زد»؟! کدام عاقل مى تواند چنین توقّعى از اینان داشته باشد؟ و اگر کسى چنین توقّعى داشته باشد، یا نادان است یا خود را به نادانى زده است و قصد شوخى دارد. ادامه دارد ... ____________________________ یاد دارم بعثت پیغمبر اسلام را السلام علیک یا فاطمة الزهرا مردک پست که عمری نمک حیدر خورد نعره زد بر سر مادر به غرورم برخورد ایستادم به نوک پنجه ی پا اما حیف دستش از روی سرم رد شد و بر مادر خورد غروب و غم هوای مدینه غروب مدینه شبای بقیع گرفته دلم برای بقیع برای غم و غصه های بقیع از این همه غربت خدا چه کنم ؟ بیایین تو بقیع قدم بزنیم ایشالله همین جا حرم بزنیم هوای غم ُ بهم بزنیم قدم توی باب الکرم بزنیم کنار مزار امام حسن راهی ام ... ولی افسوس که ... تعبیر «وَ لاتَتَّبِع الهَوی» خود گویای آن است که نفس به بدیها و گناهان گرایش دارد و به انسان سفارش شده است که بر نفس عمّاره خود مسلط شود نه آنکه نفس بر انسان. دل اگر به دست صاحبان و اهلش هدایت شود و خانه دل اگر خان? دلبر باشد نه اهریمن میتواند انسان را به بالاترین درجه که همانا قرب الی الله است برساند. دل اگر تربیت قرآنی و اهل بیتی و امیرالمؤمنینی شود، خانه دلبر می شود و خانه دلبر که شد فقط و فقط از خدا می ترسد. اینچنین که شد به دنبال هوای نفس خود نمی رود و به جای امید به همه امیدها فقط به خدا امید دارد. در مقابل بعضی چنان در برابر نفس و تمایلات نفسانی واداده و خلع سلاح می شوند که نه تنها با شهوات مبارزه نمی کنند بلکه به " نفس پرستی " دچار می شوند و نفس و خواسته های نفسانی برای آنان بتی می شود که خود را قربانی آن می کنند و هر چه دل خواست اجرا می کنند و هرچه هوس میل داشت برایش تأمین می کنند. قرآن کریم در نکوهش این افراد می فرماید: " أَفَرَایتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ " آیا دیدی آن را که هوای خودش را معبود خویش قرار داد؟ دوباره مدینه دوباره غم دوباره کوچه بنی هاشم دوباره بقیع دوباره آسمان غم گرفته بقیع دوباره غم غربت شیعه دوباره سکوت تلخ تر از زهر دوباره پشت دیوارهای بقیع نشستن و آرام آرام اشک ریختن چند روز دیگه زائر مدینه ام، دوباره مدینه رفتن و کر شدن و سلام رسول الله رو نشنیدن دوباره بغض گلوگیر حلول ماه شعبان ، ماه یگانه منجی منتظر بر منتظران قدومش مبارک هزار سپیدار در بوستان قلب ما، ترا صدا می زنند؛ و هزار پرنده در آسمان اشتیاق ما به کاشانه تو کوچ می کنند؛ لحظه ای به تبار تو چشم می دوزم؛ از آدم تا خاتم، چشم به راه تو بوده اند، از اولین امام تا یازدهمین رهبر، به ظهور تو وعده داده اند. رسالت ناتمام همه انبیاء در انتظار توست تا آنها را به اتمام رسانی. برچکاد البرز، نام تو رقم خورده است و برپیشانی کعبه نشان تو. ای از تبار پاکان، نه ما چشم به راهیم که افق چشم به راه توست. ای خورشید بی غروب، از پس ابرها، انتظار را به پایان رسان .....
در برخى دیگر از روایاتى که به این ماجرا پرداخته اند، عنوان « آتش گیره آورْ د» یا « فتیله آورْد » دیده مى شود که برخى از مصادر آن را بیان مى نماییم:
ــ بَلاذرى (درگذشته سال 224 هـ ق) در أنساب الأشراف با سلسله سند خود، این گونه روایت مى کند:
«إنّ أبا بکر أرسل إلى علی یرید البیعة، فلم یبایع، فجاء عمر ومعه فتیله.
فتلقّته فاطمة على الباب، فقالت فاطمة: یابن الخطّاب! أتراک محرّقاً عَلَیّ بابی؟!
قال: نعم، وذلک أقوى فیما جاء به أبوک» (6)
«ابوبکر براى على پیام فرستاد و از او خواست که بیعت کند، او بیعت نکرد; عمر با فتیله اى آمد.
فاطمه پشت در ایستاد و گفت: اى پسر خطّاب! مى خواهى دَرْ را بر من آتش بزنى؟
عمر گفت: آرى! و این از آن چه پدرت آورده، قوى تر است ».
ابن عبدربّه (درگذشته سال 328 هـ ق) در العقد الفرید مى نویسد:
«وأمّا علی والعبّاس والزبیر، فقعدوا فی بیت فاطمة حتّى بعث إلیهم أبوبکر لیخرجوا من بیت فاطمة وقال له: إنْ أبوا فقاتلهم.
فأقبل بقبس من نار على أنْ یضرم علیهم الدار، فلقیته فاطمة فقالت: یابن الخطّاب، أجئت لتحرق دارنا؟
قال: نعم، أو تدخلوا ما دخلت فیه الأُمّه»(7)
«على، عبّاس و زبیر در خانه فاطمه نشستند تا این که ابوبکر شخصى را(8) فرستاد و از آن ها خواست تا براى بیعت خارج شوند
و به او گفت: اگر نپذیرفتند، آن ها را بکش.
عمر با شعله هایى از آتش آمد تا خانه را بر آن ها آتش زند;
فاطمه او را دید و گفت: اى پسر خطّاب! آیا آمده اى که خانه ما را بسوزانى؟
عمر گفت: آرى! مگر، آن چه را که مردم پذیرفته اند، شما هم بپذیرید».
عبارات نقل شده را با یکدیگر مقابله کنید تا تفاوت هاى آن ها و میزان تحریفات و تصرّفات، مشخّص شود.
تاریخ نگار اهل سنّت، ابو الفداء (درگذشته سال 732 هـ ق) نیز در کتاب المختصر فى أخبار البشر این روایت را نقل کرده است
و در انتهاى آن این گونه مى نویسد:
«وإنْ أبوا فقاتلهم، ثمّ قال: فأقبل عمر بشیء من نار على أن یضرم الدار» (9)
« . . . اگر نپذیرفتند، آن ها را بکُش، پس عمر با مقدارى آتش آمد تا خانه را بسوزاند».
ادامه دارد ...
_____________________________
(6) أنساب الأشراف: 1 / 586 .
(7) العقد الفرید: 5 / 13.
(8) فردى که ابتدا رفته است، شخصى غیر از عمر بوده است و ابوبکر بعد از او، عمر را فرستاده است.
(9) المختصر فى أخبار البشر: 1 / 156.
(1) المصنَّف: 7 / 432.
(2) تاریخ طبرى: 3 / 202.
(3) به این نکته مهمّ و حسّاس دقّت شود که طلحه نیز در این جمع حضور داشته است; زبیر ]در آن زمان[ از نزدیکان اهل بیت علیهم السلام است; ولى طلحه، از تیره «تیم»، قبیله ابوبکر است.
(4) الإستیعاب فی معرفة الأصحاب: 3 / 975.
دوره دینداری و پیکار با اصنام را
سنگباران مسلمانان ز روی بام را
سختی شعب ابی‌طالب در آن ایام را
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد دارم هجرت و دل کندن از بیت خدا
قبل رفتن بر مزار مادرت اشک تو را
قهر بود آن روزها یک خواب خوش با مرتضی
تا که برگرداندمت سالم به دست مصطفی
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد داری مصطفی از امر حیّ کردگار
نغمه «ناد علی» سر داد بین کارزار؟
جبرئیل آمد میان معرکه با این شعار:
لا فتی إلّا علی لا سیف إلّا ذوالفقار
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد داری که شبی با بی‌قراری آمدم
سر به زیر انداخته، با شرمساری آمدم
ساده و با چشم چون ابر بهاری آمدم
گونه‌های سرخ بهر خواستگاری آمدم
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد داری لحظه شوق رسول‌الله را
تا نشانم داد آن شب، قرص روی ماه را؟
می‌شنیدی ضربه قلب ولی‌الله را
آمدی و من به دست باد دادم آه را
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد داری سادگی زندگی با یکدگر؟
روز میلاد حسن مادر شدی و من پدر
با حسین آرام شد دنیای ما از هر نظر
داد حق بر من دو تا دختر دو زهرای دگر
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد داری حج آخر، روز پیمان غدیر
وحی منزل آمد از درگاه دادار قدیر
کای نبی دست علی خویش را بالا بگیر
با همه اتمام حجت کن به بیعت با امیر؟
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد داری تا پیمبر بود نه غم داشتیم
نه سر موی سفید و نه قد خم داشتیم؟
بر تمام دردهای با عشق مرهم داشتیم
صورتی چون گل، نفس‌های منظم داشتیم
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
یاد داری بر حسن قرآن که می‌آموختی
همزمان بهر حسینت پیرهن می‌دوختی؟
آتشی در جان من با آه خود افروختی
لیک خود در شعله‌های آتشِ در سوختی
یاد داری فاطمه؟ گویا همین دیروز بود
حدیث اول
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
ترجمه :
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود:
جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556
السلام علیک یا اباصالح المهدی ادرکنی
آشناست آشنای آشنا.
آنقدر آشنا که وقتی بیاید گروهی می گویند، ما سیمای او را دیده بودیم.
آنقدر آشناست که همواره شاهد بر اعمال ماست،
با مشاهده طاعاتمان خدا را حمد می گوید و از ملاحظه گناهانمان برایمان آمرزش می طلبد.
آنقدر آشناست که بر دردهای جسم و روح ما طبیبی مهربان و بر روزگار تنهایی ما رفیقی مونس است
و آنقدر آشناست که شمیم آشناییش مشام همه کس را آکنده است ....
اما غریب است .
آنقدر غریب که وقتی دیر می کند، گروهی می گویند شاید هنوز از مادر زاده نشده باشد.
آنقدر غریب است که ما بر خوان احسانش نشسته ایم ولی نامی از آن میزبان کریم نمی بریم.
آنقدر غریب است که ما قحطی زدگان از آن آب شیرین و گوارا سراغی نمی گیریم
و ما گم گشتگان، از آن علم مصبوب و کشتی نجات، نشانی نمی جوییم،
آنقدر غریب است که دعا برای آن پدر دلسوز را از یاد برده ایم و عافیتش را تصدق نمی دهیم
و آنقدر غریب است که بوی غربتش در شامه جهان پیچیده است، اما کمتر کسی آن را حس می کند....
چه زیبا نبی مکرم حضرت ختمی مرتبت صلوات الله علیه و آله و سلم توصیف کردن حضرتش را در خطابه غدیر و در روز عید غدیر
80- أَلا إِنَّ خاتَمَ الْأَئِمَةِ مِنَّا الْقائِمَ الْمَهْدِىَّ. أَلا إِنَّهُ الظّاهِرُ عَلَىالدِّینِ. أَلا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظّالِمینَ.
أَلا إِنَّهُ فاتِحُ الْحُصُونِ وَهادِمُها. أَلا إِنَّهُ غالِبُ کُلِّ قَبیلَةٍ مِنْ أَهْلِ الشِّرْکِ وَهادیها.
آگاه باشید همانا آخرین امام، قائم مهدی از ماست. هان ! او بر تمامی ادیان چیره خواهد بود.
هشدار ! اوست انتقام گیرنده ی از ستمکاران. هشدار ! اوست فتح کننده ی دژها و منهدم کننده ی آن ها !
هشدار ! اوست چیره بر تمامی قبایل مشرکان و رهنمای آنان.
81-أَلاإِنَّهُ الْمُدْرِکُ بِکُلِّ ثارٍ لاَِوْلِیاءِاللَّهِ. أَلا إِنَّهُ النّاصِرُ لِدینِ اللَّهِ.
هشدار ! اوست خون خواه تمامی اولیای خدا. هان ! همانا او یاور دین خداست.
82- أَلا إِنَّهُ الْغَرّافُ مِنْ بَحْرٍ عَمیقٍ. أَلا إِنَّهُ یَسِمُ کُلَّ ذى فَضْلٍ بِفَضْلِهِ وَ کُلَّ ذى جَهْلٍ بِجَهْلِهِ.
أَلا إِنَّهُ خِیَرَةُاللَّهِ وَ مُخْتارُهُ. أَلا إِنَّهُ وارِثُ کُلِّ عِلْمٍ وَالُْمحیطُ بِکُلِّ فَهْمٍ.
هان ! او از دریایی ژرف پیمانه هایی افزون گیرد.
هشدار ! او به هر ارزشمندی به اندازه ی ارزش او و به هر نادان و بی ارزشی به اندازه ی نادانی اش نیکی کند.
هان ! او نیکو و برگزیده ی خداست. هشدار ! اوست میراث دار دانش ها و احاطه دار بر ادراک ها.
83- َأَلا إِنَّهُ الُْمخْبِرُ عَنْ رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ الْمُشَیِّدُ لاَِمْرِ آیاتِهِ. أَلا إِنَّهُ الرَّشیدُ السَّدیدُ. أَلا إِنَّهُ الْمُفَوَّضُ إِلَیهِ.
هان ! او از پروردگارش خبر دهد و نشانه های او را برپا کند و استحکام بخشد .
هشدار ! اوست بالیده و استوار. آگاه باشید ! هم اوست که اختیار امور جهانیان به او سپرده شده است.
84- أَلا إِنَّهُ قَدْ بَشَّرَ بِهِ مَنْ سَلَفَ مِنَ الْقُرونِ بَیْنَ یَدَیْهِ.
هان ! پیشینیان از قرن ها ظهور او را پیشگویی کرده اند.
85- أَلا إِنَّهُ الْباقی حُجَّةً وَلاحُجَّةَ بَعْدَهُ وَلا حَقَّ إِلاّ مَعَهُ وَلانُورَ إِلاّعِندَهُ.
هشدار ! اوست حجت پایدار و پس از او حجتی نخواهد بود.
(این تعبیر به عنوان حجت، امامت و مسئولیت است و نظری به رجعت دیگر امامان ندارد. زیرا آنان حجت های پیشین اند که دوباره رجعت خواهند کرد.)
راستی و درستی و روشنایی جز با او نیست.
86- أَلا إِنَّهُ لاغالِبَ لَهُ وَلامَنْصورَ عَلَیْهِ. أَلاوَإِنَّهُ وَلِىُاللَّهِ فى أَرْضِهِ،
وَحَکَمُهُ فى خَلْقِهِ، وَأَمینُهُ فى سِرِّهِ وَ علانِیَتِهِ.
هان ! کسی بر او پیروز نخواهد شد و ستیزنده او یاری نخواهد گشت.
هشدار ! او ولی خدا در زمین، داور او در میان مردم و امانت دار امور آشکار و نهان است.
80. “Know that the last Imam, Mahdi, the Upright, is from us,
He shall dominate over the entire religions.
Lo! As he shall take revenge from the oppressors, therefore,
he is the victorious destroyer of the castles!
Lo! He is the conqueror of all the-lack-of-religion, and their Guide!
81. Lo! He takes revenge for blood shed from the men of God!
Lo! He will assist the religion of God!
82. Know that, upon great measure, he shall seize [the Divine Knowledge] from the deep sea!
Know that! He shall reward every well-informed, by measure of his knowledge, and does so with the uninformed, by the measure of his ignorance!
Lo! He is great, and has been chosen by God!
Lo! He is the heir of all Knowledge, and he seizes upon all comprehension.
83. Know that he breaks the news from His God, and elevates the Divine Verses [in proud]!
Know that he is upright and pride.
Lo! It is he that the entire authorities have been given to.
84. Lo! All ‘bygones’ had foretold of his "Revelation".
85. Lo! It is he who shall remain as an irrefutable Proof, for there will be, after him, not any proof. Faith and honesty, and light and glint are with him only.
86. Know that no one could defeat him, and those who are facing him, won’t be assisted.
Know that! He is the representative of God on Earth, so is he the Judge among His creatures, and he is the Honest Trustee of His over the hidden and manifest.”
ترجمه خطابه به آلمانی
80. Wisset, dass der letzte Imam, „Mahdi, Imam e Qaa`em“, von uns ist.
Und hört: Er wird über alle Religionen dominieren,
an den Tyrannen Vergeltung üben
und ihre Hochburgen erobern und einreißen!
Und hört: Über alle „Moschrekin“ (?) wird er obsiegen und sie führen!
81. Wisset, dass er das zu Unrecht vergossene Blut aller wahren Gottesfreunde vergelten wird,
und wahrlich, er ist es, der die Religion Gottes stützt und unterstützt!
82. Wisset: In hohem Maße schöpft er aus dem weiten Meer des Wissens und der Weisheit,
und gibt dem Wissenden im Maße dessen Wissens und dem Unwissenden im Maße dessen Unwissendheit.
Wisset! Er ist vortrefflich und von Gott auserkoren,
der Erbe von Weisheit und Wissen, das alles (menschliche) Begreifen und Erkennen weit übertrifft.
83. Hört: Er gibt Kunde von seinem Herrn, hält Seine Zeichen aufrecht und stützt und festigt sie. Er ist in ständiger weiterer Vervollkommnung und unbezwingbar
und wisset: Er ist dazu bestimmt, die Belange der Menschheit zu regeln.
84. Hört: Vor Jahrhunderten bereits haben die uns Vorausgegangenen sein Kommen angekündigt.
85. Hört her! Er ist letzter und bleibender „Hodschdschat“ , dem kein weiterer folgen wird.
Wahrheit, Rechtschaffenheit, Klarheit und Licht sind nur mit ihm.
86. Niemand kann ihn besiegen, und wer ihn bekämpfen will, wird macht- und hilflos unterliegen.
Er ist der von Gott eingesetzte Wali (Bestimmende, Betreuer...) auf Erden, der von Ihm beauftragte Rechtsprechende unter den Menschen und Sein Treuhänder bezüglich aller offenkundigen und verborgenen Belange.
ترجمه خطابه به اسپانیایی
80. Sabed que Mahdí es el último Imam, que el oculto desciende de Nosotros.
¡Escuchad!
Él gobernará sobre todas las religiones.
Él es quien tomará venganza de los opresores.
Él es el conquistador de las fortalezas y quien las destruirá.
Él es quien triunfará sobre los idolatras y los guiará al camino de la Verdad.
81.Él es el vengador de la sangre derramada de los hombres de Dios.
Él es la ayuda y el auxiliador de la religión de Dios.
82.Sabed que él se imbuye de un profundo mar (de conocimiento).
Él es quien identificará a los excelentes por sus excelencias y a los ignorantes por su ignorancia.
Él es el piadoso y el elegido de Dios.
Él es el heredero de todas las ciencias y el que las domina.
83. Él es el anunciador de su Creador y ejecutará los signos con firmeza.
Él es el íntegro, el maduro y el firme.
Sabed que es aquel a quien se le han encomendado todos los asuntos de las criaturas.
84.Sabed que desde siglos remotos los antepasados han profetizado su aparición.
85. Él es la Prueba irrefutable de Dios en la tierra (Huyyat) y la que permanecerá para liderar y tras él, no vendrá líder alguno. No existe verdad alguna ni luz alguna si no la que lleva consigo.
86.Sabed que nadie le vencerá y quien se enfrente a él, no será auxiliado.
Él es el representante de Dios en la Tierra, el juez de Dios entre la gente y el guardián de lo manifiesto y lo oculto.
ترجمه خطابه به فرانسوی
Sachez que le sceau des imams est de notre postérité, surnommé Mahdi, le résurrecteur et le vainqueur de toutes les religions.Il tirera vengeance à tous les injustes, conquerra tous les forteresses et les effondrera. Il vaincra et guidera tous les tribus polythéistes .Certainement, il sera vindicatif en faveur des amis de Dieu et viendra en aide à son culte. Sachez que d’une mer profonde il aura une grande part .Il sera autant gracieux à l’égard des savants qu’ils sont pourvus de sagesse et se comportera de la même façon envers les ignorants à la mesure de leur disgrâce .Il est l’élu de Dieu, le dépositaire de la guidance et l’héritier de la science divine qui appréhende toutes les conceptions .Il annonce la parole de son Seigneur le Vainqueur et le Somptueux et réhabilite Ses emblèmes. C’est lui auquel le règne du monde est octroyé, et celui dont certains prédécesseurs avaient annoncé l’avènement au fils des temps.Il est l’ultime maître et preuve divine (ici la preuve ne correspond qu’à la charge d’imamat de ce dernier,mais les autres imams seront en tant que Preuves de Dieu le Jour du Jugement Dernier). Toute vérité et lumière n’existent qu’en lui et nul vainqueur ou successeur ne lui surviennent ; certes il est la Preuve et le maître suprême de Dieu sur Sa Terre et son ordre est à être obéir à toute les créatures et les sciences occultes et apparentes lui seront confiées.
| Design By : Pichak |
کوچه بنی هاشم - پلاک سوم جمادی الثانی
روزشمار فاطمیه
ذکر روزهای هفته
